In Massachusetts heeft de 36-jarige Ariana Sutton uit de Verenigde Staten negen dagen na de geboorte van haar tweeling besloten om uit het leven te stoppen.
Het tragische nieuws werd bekendgemaakt door haar familie en heeft een schokgolf van verdriet en verwarring veroorzaakt. Ariana, een gepassioneerde danslerares, leed aan een postnatale depressie na de geboorte van haar eerste kind, Melody Ki, in 2018.
Ze onderging behandelingen om met de symptomen om te gaan en werd zelfs twee keer opgenomen vanwege de ernst van haar toestand.
Haar echtgenoot Tyler deelde eerder zijn bezorgdheid over Ariana’s verlangen naar meer kinderen na haar behandeling. Hij was zich bewust van de intensiteit van haar strijd, maar had nooit gedacht dat het tot deze tragische da*d zou leiden.
Tyler sprak met Boston 25 News en deelde zijn diepe verdriet en ongeloof. Hij beschreef Ariana als iemand die intens genoot van het moederschap en voor wie er niets mooiers was dan haar kinderen.
Hij benadrukte dat haar zelfgekozen einde niets te maken had met de kinderen en dat hij er stellig van overtuigd is dat ze zou zijn gebleven als ze dat kon.De tweeling, Rowan en Everly, werd te vroeg geboren, maar maakt het goed en zal binnenkort naar huis mogen.
Tyler staat nu voor de uitdaging om als alleenstaande vader drie kinderen op te voeden. Ondanks zijn eigen immense verlies, heeft hij ervoor gekozen om naar buiten te treden en aandacht te vragen voor postnatale depr*ssie.
Tyler hoopt dat zijn verhaal de bewustwording vergroot over de impact van deze mentale aandoening. Hij benadrukt dat veel mensen onvoldoende begrip hebben voor wat het betekent en dat er te weinig media-aandacht aan wordt besteed.
Door zijn persoonlijke ervaringen te delen, wil hij dat mensen de waarschuwingssignalen eerder herkennen en passende steun kunnen bieden.
Hij bekent dat hij en Ariana destijds geen idee hadden van de uitdagingen waar ze mee te maken zouden krijgen en hoe ze ermee moesten omgaan.
Postnatale depr*ssie blijft voor velen een onbegrepen en onderbelicht onderwerp, en Tyler hoopt dat dit verandert.
Tyler spreekt vol liefde over zijn vrouw en herinnert zich hoe zij anderen inspireerde als danslerares en haar liefde voor dieren.
Hij heeft haar geleidelijk zien veranderen sinds de geboorte van hun eerste kind, maar desondanks is zijn liefde voor haar nooit verminderd en zal hij haar altijd blijven liefhebben.
Dit aangrijpende verhaal werpt een schril licht op de uitdagingen en gevolgen van postnatale depressie.
Het herinnert ons eraan dat we als samenleving meer moeten doen om ondersteuning te bieden aan degenen die hiermee worstelen.
Door deze gebeurtenis in de schijnwerpers te zetten, kunnen we leren, bewustwording vergroten en hopelijk levens redden.