Kontlikken. Anilingus. Baffen. Ja, we hebben het over rimmen. Het verschilt van persoon tot persoon of je een liefhebber bent van rimmen of gerimd worden, of dat je rimmen de allersmerigste seksuele handeling vindt die er bestaat.
Je kunt het mensen die liever niet aan dit soort praktijken meedoen ook niet echt kwalijk nemen, want – zoals Amy Schumer al zei in haar geweldige track “Milk, Milk, Lemonade” – de uitmonding van je endeldarm gebruik je normaal gesproken om te poepen. Om die reden brengt rimmen allerlei potentiële problemen met zich mee, die soms te maken hebben met hygiëne, maar soms ook met lichamelijke aandoeningen. Als rimmen goed gaat, is er geen vuiltje aan de lucht. Maar als het fout gaat, gaat het ook meteen goed fout.
“Ik blijf meestal ver weg van de kont. Ik ben nogal overgevoelig als het op poep aankomt, maar misschien heeft dat ook te maken met een quasi-horrorervaring uit mijn verleden. Toen ik voor het eerst iemand aan het rimmen was, stopte ik omdat ik voelde dat er iets op m’n tong zat. Het bleek een stukje maiskorrel te zijn, en daar werd ik zo naar van – het idee dat mijn tong hetzelfde werk aan het doen dat een velletje wc-papier niet al te lang daarvoor had gedaan. Misschien heeft die ervaring rimmen wel voor altijd voor me verpest . Ook kan ik me de eerste keer dat ik mijn anus in een spiegel bekeek nog goed herinneren; ik vond het afschuwelijk en was er een beetje ontdaan van. Het idee dat iemand daar naar moet kijken staat me heel erg tegen.” – Monica, 29 jaar